«Ես տատանվում էի սկսել ծրագիրը, բայց իմ առաջին նիստից հետո ես անմիջապես ինձ ավելի հարմարավետ զգացի: Ամեն անգամ, երբ մենք հանդիպում էինք, մի նոր բացահայտում կար, և ես կամաց-կամաց սովորեցի, թե ինչպես ավելի շատ սիրել և բաց թողնել: Ես նախկինում ինձ վրա մեծ ճնշում էի գործադրում այն բաների համար, որոնք ինձ չեն վերաբերվում, ինչը հանգեցրեց իրադարձությունների շղթայական ռեակցիայի, ներառյալ ինքս իմ հանդեպ սիրո պակասը և մեծ վրդովմունքը: Բայց մեր վերջին նիստերի ընթացքում ես հասկացա և այժմ ապրում եմ ամենաարժեքավոր դասերից մեկը, որը ես ձեռք եմ բերել Սուկայնայի հետ խոսելիս, այն է՝ «լինել շատրվան և ոչ թե ջրահեռացում»:
Ծրագրի ընթացքում զարգացած հարաբերությունները մինչ այժմ ամենաարժեքավորն են եղել: Իմ փոխհարաբերությունները ընտանիքի հետ դարձել են ավելի սովորական և հետևողական, և ես չէի կարող ավելի ուրախ լինել դրա համար: Ես նաև սովորեցի, որ երջանիկ լինելը չի նշանակում, որ դա ճանապարհի վերջն է, այլ միայն փորձը, որը մենք ունենք մեր ճանապարհորդության ընթացքում: Մենք փոքր փորձառություններից շատերը ընդունում ենք որպես տրված, և չենք գիտակցում, որ փոքր բաներն ավելի մեծ պատկեր են դարձնում:
Սուկայնան և նրա ծրագիրը դասերով լի շատրվան են, որոնք օգնում են քեզ սովորել, թե ինչպես սովորեցնել ինքդ քեզ, և առանց ծրագրի ես դեռ ինքնասաբոտաժի կենթարկեի իմ կյանքի ճանապարհը՝ իմ մտքում ստեղծելով ավելի շատ թշնամիներ, քան ընկերներ իմ հոգու համար: Ես կարող էի շարունակել իմ ստացած ողջ գիտելիքները անթիվ պարբերությունների համար, բայց կարծում եմ, որ ամբողջ փորձն ամփոփելու լավագույն միջոցն այն է. լավ, քանի որ մենք բոլորս ենք: Ես այստեղ եմ, որպեսզի ասեմ, որ իմ ճանապարհորդությունը Սուկայնայի հետ օգնեց ինձ հասկանալու անթիվ բաներ իմ և ինձ շրջապատող աշխարհի մասին, և որ ես անհամբերությամբ սպասում եմ, որ դու սկսես քո անձնական ճանապարհորդությունը նրա հետ: Ճանապարհորդությունը լցված կլինի ամենաբարդ և ակնհայտ գործերով, բայց վստահեք ինձ, երբ ասեմ, որ դրանք կլինեն ամենակարևորը»:
.png)