“Ik ben een ander persoon! Gisteravond had ik een bijeenkomst met mijn beste vrienden voor het leven, we waren in totaal met 4 personen. Deze bijeenkomst vindt nu al 30 jaar een keer per maand plaats.

Met al onze ups en downs in het leven, is de bijeenkomst altijd dezelfde formule. We praten voornamelijk over onze eigen problemen en die van de wereld.

Gisteravond was er iemand nieuw in onze bijeenkomst en dat was ik.

Ik was gewoon anders; ik weet niet hoe ik het moet uitleggen. Ik voelde me vredig. Ik wist niet dat ik niet vredig was totdat ik dat wel was.

Mijn ego is veranderd en ik was kalm en niet agressief/oordelend van binnen en van buiten.
Mijn vrienden bleven me vragen waarom ik zo stil was (gelukkig stil) of keken naar me en verwachtten dat ik op bepaalde punten van het gesprek iets zou zeggen.

Ik genoot gewoon van het gesprek dat ik aan het luisteren was.

Twee tegengestelde standpunten over een onderwerp en ik voelde niet de behoefte om een ​​kant te kiezen of mijn standpunt te uiten. Ik wist niet eens wat mijn standpunt was, omdat ik alleen maar luisterde, niet analyseerde of nadacht over een antwoord.

Ik was niet op mijn hoede; ik was respectvoller. Ik wist niet dat ik dat niet was totdat ik dat wel was.

Deze kalme gemoedsrust is bedwelmend mooi en vanuit het diepste van mijn hart en ziel zeg ik dankjewel.

Het is geen verbrijzeling; het is eerder een doos openen en wolken voorbij laten drijven en weg laten drijven.

Ik ben eeuwig en eeuwig dankbaar.”