บทนำ - มรดกแห่งเอเดนและสคินทิลลา
เวลาพลบค่ำเป็นเวลาโปรดของเอเดนในแต่ละวัน ขณะที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าด้วยสีส้มและม่วงอันงดงามเหนือท้องทะเล เขาจะนั่งสบายๆ ในชุดนอนและจ้องมองประกายแสงสีขาวระยิบระยับบนผืนน้ำที่คลื่นซัดเบาๆ เมื่อท้องฟ้ามืดลง ดวงดาวนับไม่ถ้วนก็ค่อยๆ ลับขอบฟ้า ความงดงามของดวงดาวทำให้เขาพอใจ และเขาจะสูดหายใจเข้าลึกๆ ยืดเส้นยืดสาย หาว และเคลิ้มหลับไปพร้อมกับความฝันที่จะได้เล่นซูเปอร์ฮีโร่กับเพื่อนๆ
แม้ว่าเขาจะมีอายุเกือบห้าขวบแล้ว แต่เขาก็รู้ว่าเขาโชคดีมากที่มีคนรายล้อมไปด้วยความสุขและความตื่นเต้น เขาเคยเห็นเด็กคนอื่น ๆ ที่ดูเหมือนจะไม่แบ่งปันความสุขกับเขา และบางครั้งเขาก็สงสัยว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ดูเหมือนไม่ยุติธรรมเลยที่เขารู้สึกมีความสุขในขณะที่คนอื่นทำไม่ได้ ดูเหมือนไม่ยุติธรรมเลยที่เด็กทุกคนไม่สามารถหาหนทางที่จะเป็นซูเปอร์ฮีโร่ในฝันได้ หรือจะได้มีเสื้อผ้าสวย ๆ ใส่ หรือได้รับความอบอุ่น มีความสุข และมีสุขภาพดีตลอดเวลา
เอเดนมองออกไปนอกหน้าต่างไปยังดวงดาวที่ส่องแสงเจิดจ้าในยามเย็น เขาเต็มใจที่จะช่วยเหลือเธอ เขาจ้องมองเธอ จากนั้นเขาก็ขยิบตาและพึมพำเบาๆ ว่า “แสงดาว แสงดาว” เขาหวังว่าเขาคงได้ยิน ผ้าม่านพลิ้วไสวอย่างแผ่วเบา สายไฟประดับในห้องของเขาแกว่งไกวไปมา เขาเริ่มรู้สึกถึงแสงที่นุ่มนวลกว่าในห้องของเขา เขายิ้ม
"ฉันกำลังรอคุณอยู่"
น้ำเสียงของสคินทิลลาฟังดูสงบ “ฉันบอกคุณแล้วว่าจะกลับมาเมื่อคุณอายุครบห้าขวบ
ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่ และคุณก็เห็นฉันแล้ว แต่ฉันอยู่ใกล้คุณเสมอมา"
“ฉันโทรหาคุณบ่อยมาก แต่คุณไม่เคยมาเลย”
“ฉันไม่ได้ทำเหรอ แล้วตอนที่เธอตะโกนออกไปตอนที่เธอคิดไม่ออกว่าจะต่อเลโก้ยังไง ใครเป็นคนกระซิบคำว่า “ความพากเพียรและความพากเพียร” ข้างหูเธอ แล้วเธอทำเหรอ
ไม่พบว่าคำพูดเหล่านั้นช่วยให้คุณค้นพบวิธีการที่จะบรรลุสิ่งที่คุณต้องการ? ฉันอยู่ที่นั่นเสมอ ในตัวคุณ คอยชี้นำคุณไปสู่การค้นพบแสงสว่างและความเข้มแข็งของคุณเอง
“สวยจัง” เอเดนพยักหน้า สีหน้าของเขาจริงจังมาก
“ฉันอยู่กับคุณเสมอมา เหมือนกับที่ฉันอยู่กับเด็กๆ ทุกคน และตอนนี้ ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณ เช่นเดียวกับที่คุณสร้างสวนที่สามารถเติบโตและเปล่งประกายได้เหมือนดวงดาว เด็กทุกคนจึงต้องค้นหาความสวยงามและความเข้มแข็งที่มีอยู่ในตัวพวกเขาแต่ละคน ตอนนี้คุณรู้จักแสงสว่างนั้นดีแล้ว ฉันต้องการให้คุณแบ่งปันสวนแห่งแสงสว่างของคุณ เพื่อให้เด็กทุกคนสามารถหลับตาและมองเห็นสวนของตัวเอง สัมผัสถึงความเป็นไปได้ และเข้าใจว่าพวกเขาแต่ละคนมีทรัพยากรเพียงพอที่จะคลี่คลายความกลัวและความลังเลใจทั้งหมดได้ สวนของคุณ สวนของเอเดน สามารถเป็นสวนของพวกเขาได้เช่นกัน สวนนี้สามารถช่วยให้พวกเขาค้นพบความเข้มแข็งและแสงสว่างภายในตัวพวกเขาได้ คุณสามารถแสดงให้พวกเขาเห็นถึงวิธีการยิ้มและมองเห็นประกายของดวงดาวบนท้องทะเล” เธอเงยหน้ามองเอเดนแล้วยิ้ม เขายิ้มตอบและแสงสว่างก็อยู่ทุกหนทุกแห่ง